Koran en de oerknal – Big Bang theorie.
Duizenden jaren lang hebben astronomen geworsteld met fundamentele vragen over het heelal. Tot het begin van de jaren 1920 geloofde men dat het heelal altijd had bestaan en dat de grootte van het heelal vaststond en niet veranderde. In 1912 deed de Amerikaanse astronoom Vesto Slipher echter een ontdekking die de opvattingen van astronomen over het heelal spoedig zou veranderen. Slipher merkte op dat de sterrenstelsels zich met enorme snelheden van de aarde verwijderden. Deze waarnemingen leverden het eerste bewijs voor de theorie van het uitdijende heelal.
De Wet van Hubble
In 1916 formuleerde Albert Einstein zijn Algemene Relativiteitstheorie, die aangaf dat het heelal ofwel moest uitdijen ofwel moest inkrimpen. De bevestiging van de uitdijende-universum-theorie kwam uiteindelijk in 1929 van de hand van de bekende Amerikaanse astronoom Edwin Hubble.
Door roodverschuivingen waar te nemen in de golflengten van het licht dat door melkwegstelsels wordt uitgezonden, ontdekte Hubble dat melkwegstelsels niet op een vaste plaats staan, maar zich juist van ons verwijderen met een snelheid die evenredig is met hun afstand tot de aarde (Wet van Hubble). De enige verklaring voor deze waarneming was dat het heelal aan het uitdijen was. Hubble’s ontdekking wordt beschouwd als een van de grootste in de geschiedenis van de astronomie. In 1929 publiceerde hij de snelheid-tijd relatie die de basis vormt van de moderne kosmologie. In de daaropvolgende jaren, met nog meer waarnemingen, werd de theorie van het uitdijende heelal aanvaard door zowel wetenschappers als astronomen.
Maar verbazingwekkend genoeg, lang voordat telescopen zelfs maar waren uitgevonden en lang voordat Hubble zijn Wet publiceerde, reciteerde Profeet Mohammed (vzmh) aan zijn metgezellen een vers uit de Koran waarin uiteindelijk stond dat het universum uitdijt.
“En de hemel hebben Wij met macht geschapen, en voorzeker, Wij zijn de uitzetter.” (Koran 51:47)
Ten tijde van de openbaring van de Koran was het woord “ruimte” nog niet bekend, en gebruikte men het woord “hemel” om datgene aan te duiden wat boven de aarde ligt. In het bovenstaande vers verwijst het woord “hemel” naar de ruimte en het bekende universum. Het vers wijst erop dat de ruimte, en dus het universum, toevallig aan het uitdijen is, precies zoals de Wet van Hubble stelt.
Dat de Koran een dergelijk feit vermeldt eeuwen vóór de uitvinding van de eerste telescoop, in een tijd dat er nog primitieve kennis in de wetenschap was, wordt opmerkelijk geacht. Dit geldt des te meer als men bedenkt dat Profeet Mohammed (vzmh), zoals veel mensen in zijn tijd, toevallig analfabeet was en eenvoudigweg niet uit zichzelf van dergelijke feiten op de hoogte kon zijn geweest. Zou het kunnen dat hij werkelijk een goddelijke openbaring had ontvangen van de Schepper en de Oprichter van het universum?
De Oerknal (Bing Bang) Theorie
Kort nadat Hubble zijn theorie had gepubliceerd, ontdekte hij dat niet alleen melkwegstelsels zich van de aarde verwijderden, maar ook dat zij zich van elkaar verwijderden. Dit betekende dat het heelal in alle richtingen uitzette, op dezelfde manier als een ballon uitzet wanneer hij met lucht wordt gevuld. De nieuwe bevindingen van Hubble legden de basis voor de oerknaltheorie.
De Oerknaltheorie stelt dat het heelal ongeveer 12-15 miljard jaar geleden is ontstaan uit één enkel extreem heet en dicht punt, en dat iets de explosie van dit punt in gang heeft gezet die het begin van het heelal teweeg heeft gebracht. Sindsdien heeft het heelal zich vanuit dit ene punt uitgebreid.
Later, in 1965, deden radioastronomen Arno Penzias en Robert Wilson een ontdekking die met de Nobelprijs werd bekroond en die de Oerknal-theorie bevestigde. Voorafgaand aan hun ontdekking impliceerde de theorie dat als het enige punt van waaruit het heelal ontstond aanvankelijk extreem heet was, dat er dan restanten van deze hitte zouden moeten worden gevonden. Deze restwarmte is precies wat Penzias en Wilson vonden. In 1965 ontdekten Penzias en Wilson een Kosmische Microgolf Achtergrondstraling (CMB) van 2,725 graden Kelvin die zich door het heelal verspreidt. Men ging er dus van uit dat de gevonden straling een overblijfsel was van de eerste fasen van de oerknal. Momenteel wordt de Oerknaltheorie door de overgrote meerderheid van de wetenschappers en astronomen aanvaard.
In de Koran
Het wordt in de Koran vermeld:
“Hij (Allah) is de Schepper van de hemelen en de aarde…” (Koran 6:101)
“Is Hij die de hemelen en de aarde schiep niet bij machte iets dergelijks te scheppen? Ja, en Hij is de Wetende Schepper. Zijn bevel is slechts wanneer Hij een ding wil, dat Hij er tot zegt: ‘Wees,’ en het is.” (Koran 36:81-82)
De bovenstaande verzen bewijzen dat het universum een begin had, dat God achter de schepping ervan stond, en dat alles wat Allah hoeft te doen om te scheppen is te zeggen: “Wees”, en het is. Zou dit een verklaring kunnen zijn voor wat de explosie veroorzaakte die het begin van het universum teweegbracht?
De Koran vermeldt ook:
“Hebben degenen die ongelovig zijn dan niet overwogen dat de hemelen en de aarde één geheel vormden, waarna Wij hen scheidden en uit water alle levende wezens maakten? Zullen zij dan niet geloven?” (Koran 21:30)
Uitleg moslimgeleerden
Moslimgeleerden die het voorgaande vers hebben uitgelegd, vermelden dat de hemelen en de aarde eens één waren, en dat God ze daarna liet scheiden en vormen tot de zeven hemelen en de aarde. Maar door de beperkingen van wetenschap en technologie ten tijde van de openbaring van de Koran (en eeuwen daarna), was geen enkele geleerde in staat om veel details te geven over hoe de hemelen en de aarde precies werden geschapen. Wat de geleerden wel konden uitleggen was de precieze betekenis van elk woord in het Arabisch in het vers, evenals de algemene betekenis van het vers.
In het vorige vers worden de Arabische woorden ratq en fataq gebruikt. Het woord ratq kan vertaald worden met “eenheid” “aaneengenaaid” “samengevoegd” of “dichtgemaakt”. De betekenis van deze vertalingen cirkelen allemaal rond iets dat gemengd is en dat een apart en onderscheiden bestaan heeft. Het werkwoord fataq wordt vertaald met “Wij hebben ze onthecht” “Wij hebben ze uiteengerukt” “Wij hebben ze gescheiden” of “Wij hebben ze geopend”. Deze betekenissen impliceren dat iets tot stand komt door een handeling van splijten of uit elkaar scheuren. Het ontkiemen van een zaadje uit de grond is een goed voorbeeld van een soortgelijke illustratie van de betekenis van het werkwoord fataq.
Conclusie
Met de introductie van de Big Bang theorie werd het voor moslimgeleerden al snel duidelijk dat de details die met betrekking tot de theorie worden genoemd identiek samengaan met de beschrijving van de schepping van het universum in vers 30 van hoofdstuk 21 van de Koran. De theorie stelt dat alle materie in het universum is ontstaan uit één enkel extreem heet en dicht punt; dat explodeerde en het begin van het universum teweegbracht, komt overeen met wat in het vers wordt vermeld, namelijk dat de hemel en de aarde (dus het universum) ooit waren samengevoegd, en daarna uit elkaar zijn gesplitst. Nogmaals, de enige mogelijke verklaring is dat Profeet Mohammed werkelijk een goddelijke openbaring had ontvangen van God, de Schepper en Oorspronger van het universum.