Algemene benadering
Laten wij de kwestie behandelen vanuit het gezichtspunt van die vlekkeloze persoonlijkheid. Allereerst moet men weten dat onze Profeet (VZMH), die op het toppunt van hoge ethiek stond, pas op 25-jarige leeftijd huwde. Gezien de bijzondere situatie van dat hete land en het feit dat hij in kuisheid leefde, wat een feit is dat sinds de periode dat hij leefde, al zoveel jaren wordt aanvaard, zal blijken dat hij kuisheid, een krachtige wil en een grote controle over zijn ziel bezat. Als hij op dit punt ook maar een klein foutje had begaan, zouden zijn vijanden in het verleden en heden dat al aan de wereld hebben verklaard. Maar al zijn vijanden, zowel in het verleden als vandaag, hebben nooit zoiets durven zeggen, hoewel zij hem zoveel onmogelijke dingen toeschreven.
Onze Profeet (VZMH) trouwde op vijfentwintigjarige leeftijd voor de eerste maal. Dit huwelijk was met een vrouw die zeer verheven en uitzonderlijk was in de ogen van Allah en Zijn Boodschapper, maar die twee keer eerder getrouwd was. Dat gelukkige huwelijk duurde drieëntwintig jaar en eindigde in het achtste jaar van het profeetschap als een gordijn dat naar beneden viel, een bitter verlangen achterlatend. De Profeet (VZMH) werd weer alleen gelaten zoals hij was tot zijn 25e jaar. Na dat 23-jarig gelukkig leven was de Profeet (VZMH) vier of vijf jaar lang de enige ouder van hun kinderen; hij was toen drieënvijftig jaar oud.
Polygamie; meerdere huwelijken
Toen hij met andere vrouwen begon te trouwen, was hij de 55 al gepasseerd, wanneer er nog maar weinig echte belangstelling en verlangen naar het huwelijk over is. Het is niet iets dat door het geweten, het verstand en het hart kan worden aanvaard om huwelijken na de leeftijd van vijfenvijftig jaar in een warm land te beschouwen als iets dat verband houdt met begeerten en lust.
Een andere kwestie die hier aan de orde komt is het aspect dat het profeetschap van de Boodschapper polygamie noodzakelijk maakte. De volgende vraag komt op: Waarom had de Profeet (VZMH) meerdere vrouwen?
Eerste perspectief
Allereerst moet men weten dat degenen die zo praten ofwel degenen zijn die geen principes en religies aanvaarden ofwel leden zijn van andere religies die op andere boeken zijn gebaseerd. De eersten hebben geen enkel recht om zoiets te verwijten omdat zij zelf betrokken zijn bij toevallige relaties met tal van seksuele partners zonder zich te houden aan enige wetten of regels; zij hebben zelfs incestrelaties;. De aanval van de laatsten is ook onrechtvaardig, kwaadwillig en impulsief; het is iets treurigs voor hen. Er zijn zoveel grote profeten die aanvaard zijn door de boeken die zij hebben en de gemeenten die deze boeken volgen, die met meer dan één vrouw trouwden en zoveel huwelijken sloten.
Wanneer bijvoorbeeld Profeet Salomo (Sulaiman) en David in aanmerking worden genomen, wordt het duidelijk dat degenen die lid zijn van die godsdiensten niet rechtvaardig handelen wanneer zij zich verzetten tegen polygamie. Profeet Mohammed (VZMH) is niet begonnen met polygamie; bovendien is polygamie niet in strijd met de geest van het profeetschap. Bovendien, zoals later zal blijken, was polygamie nuttiger dan men denkt in termen van de plicht van het profeetschap.
In zekere zin is polygamie noodzakelijk, vooral voor de profeten die nieuwe religieuze decreten en sharia’s brachten, omdat er veel zaken van de religie zijn die zich binnen de beslotenheid van het gezin afspelen; die zaken kunnen alleen volledig worden geleerd door de echtgenote van een profeet. Daarom is er behoefte aan vrouwelijke leraren die deze aspecten van de godsdienst duidelijk uitleggen zonder gebruik te maken van hints of toespelingen – dat soort vertellingen maakt het gewoonlijk moeilijk om deze zaken te begrijpen en in praktijk te brengen.
De kuise en deugdzame vrouwen van het huisgezin van de Profeet waren verantwoordelijk voor het zijn van gidsen en overbrengers voor vrouwen; daarom waren zij onmisbaar voor de Profeet, het profeetschap en de wereld van de vrouwen.
Tweede perspectief
Een ander aspect houdt verband met de echtgenoten van de Profeet (VZMH):
1) Aangezien er jonge, middelbare en oude vrouwen onder zijn echtgenotes waren, werden de religieuze oordelen met betrekking tot hun verschillende levensfasen en ervaringen vastgesteld. Zij werden het eerst geleerd en toegepast binnen het huishouden van de Profeet dankzij deze kuise vrouwen.
2) Daar elke vrouw van een andere clan of stam was, ontstonden er banden van verwantschap tussen die stammen en vervolgens tussen de Profeet en die stammen, waardoor een diepe liefde en verwantschap in de gehele gemeenschap mogelijk werd. Elke clan en stam beschouwde hem als een van hun leden en zij voelden een diepe belangstelling voor hem zowel vanwege de godsdienst als vanwege de verwantschap.
3) Elke vrouw die hij trouwde van een andere stam, bleek van groot nut en dienstbaar te zijn aan de zaak van de Islam zowel tijdens als na het leven van de Profeet; zij brachten zijn impliciete en expliciete sunnahs en de religieuze decreten over op hun naaste en verre verwanten. Op deze wijze leerden hun clans, zowel vrouwen als mannen, van hen over de Koran, tafsir (exegeses van de Koran) en hadith; en zij waren in staat om de geest van de religie te begrijpen.
4) Door zijn huwelijken knoopte de Profeet bijna overal in Arabië verwantschapsbanden aan, die hem de vrijheid gaven zich te verplaatsen en als lid van elke familie geaccepteerd te worden. Dank zij deze nauwe verwantschap kon iedereen persoonlijk tot hem gaan en de bevelen van de godsdienst rechtstreeks van hem vernemen. De stammen profiteerden ook collectief van hun nabijheid bij hem: zij beschouwden zichzelf als fortuinlijk en waren trots op die relatie.
Bani Makhzum door Umm Salama, de Umayyaden door Umm Habiba en de Hashimieten door Zaynab bint Jahsh beschouwden zichzelf als dicht bij de Profeet en beschouwden zichzelf als fortuinlijk.
Lees ook: De jeugd van profeet Muhammed (vzmh)