Betekenis
Een belangrijk onderdeel van aqeedah is tawheed. Tawheed betekend taalkundig het 1 maken van iets. In de islam wordt met tawheed, de eenheid van Allah Ta’Ala bedoeld. De Arabieren in de tijd van de profeet (vrede en zegeningen zij met hem) geloofden wel in God, maar geloofden ook in ‘’tussengoden’’. Deze valse gedachtegoed moest verdwijnen en hiervoor had de profeet (vrede en zegeningen zij met hem) zijn eigen methode. Ook in de tijd van Ibrahim (vrede zij met hem) was ‘ilm al tawheed aanwezig. Ibrahim (vrede zij met hem) zat in een nacht met een aantal mensen en zei, toen hij de sterren zag: ‘’de sterren zijn mijn goden.’’ Hierna kwam de maan tevoorschijn en hij zei: ‘’Deze is nog groter, dit is mijn god’’. Toen verdween de maan en hij zei: ‘’ik hou niet van de dingen
die verdwijnen, dit is niet mijn god.’’ De volgende dag zag hij de zon, maar ook deze ging weer onder. Hierop zei hij: ‘’Ik hou van Allah, die niet weggaat en terugkomt, de Schepper van alle sterren, de zon, de maan en alles wat er in de hemelen en op de aarde bevind.’’
Voor de duidelijkheid: Ibrahim (vrede zij met hem) geloofde natuurlijk niet echt dat de zon, de maan en de sterren goden waren. Hij gebruikte dit enkel als voorbeeld om aan te tonen, dat hetgeen de mensen geloofden niet logisch is. Dit is een methode om tawheed uit te leggen en noemen we ‘ilm al tawheed; wetenschap van de tawheed.
Vond je dit artikel interessant?
