Inhoud van dit artikel:
Religie is een instelling die aan Allaah toebehoort. Allaah is de stichter van de religie. Niemand anders dan Allah, inclusief de profeten, kan een godsdienst instellen of er veranderingen in aanbrengen. Profeten worden metaforisch “stichters van religie” genoemd. De taak van de profeten is slechts de bevelen en verboden die zij van Allaah hebben ontvangen aan de mensen over te brengen zoals zij zijn.
Wie was de eerste mens en de eerste profeet?
De eerste mens, Hz Adam, was ook de eerste Profeet. De aan hem geopenbaarde godsdienst is de godsdienst van tawhid. De eerste Profeet Adam en alle Profeten die na hem kwamen leerden de mensen over het bestaan en de eenheid van Allah (swt), het Profeetschap, het Hiernamaals, enz. De beginselen van het geloof zijn dezelfde in de ware godsdiensten die door alle Profeten worden gepredikt. In dit opzicht is de gemeenschappelijke naam van de ware godsdiensten die door alle profeten zijn gebracht “Islam”. Maar in de loop der tijd dreven de mensen af van de ware godsdienst en brachten zij als gevolg van menselijke zwakheden enkele veranderingen in de godsdienst aan. Daarom stuurde Allaah profeten naar de mensen, ofwel om hen op te roepen hun oude godsdienst in zijn oorspronkelijke vorm te leren en te beoefenen, ofwel om een nieuwe godsdienst (Sharia) te sturen.
In het begin schiep Allaah de mens in de mooiste vorm. In feite, in de Koran;
“Wij hebben de mens in de mooiste vorm geschapen” (Tîn, 95/4). Alle mensen sinds de eerste mens, Hz Adam, zijn geschapen met het mentale, spirituele en fysieke vermogen om de beginselen van de door Allaah gezonden godsdienst tawhid te begrijpen en aan te nemen en hun leven volgens deze beginselen in te richten. In de Qur’ân al-kerîm informeert Allaah ons dat alle mensen vanaf het begin zijn geschapen met een natuur die voorbestemd is om de religie van tawhid te omarmen:
“O boodschapper, wend uw gezicht naar de godsdienst als een khîf, naar wat Allah de mensheid heeft geschapen. Er is geen verandering in Allah’s schepping. Dit is de ware godsdienst, maar de meeste mensen weten het niet.” (Rûm, 30/30) Het woord “hanîf” in het vers betekent “ware godsdienst, geneigd om aan te nemen”. In dit opzicht is de neiging om de ware religie aan te nemen natuurlijk. De term “fıtratullah” in het vers betekent “de religie van Allah”. Dat is “Islam en Tawhid”. De Heilige Koran heeft met klem benadrukt dat de ware godsdiensten van goddelijke oorsprong zijn.
Gemeenschappelijke naam van ware religies
Daarom is het niet juist om een ware godsdienst te benoemen in relatie tot de profeet die hem predikte of het volk waaruit hij voortkwam. Een dergelijke benaming geldt voor valse en onechte religies die hun oorspronkelijke identiteit hebben verloren. Aangezien “Islam” de gemeenschappelijke naam is van de ware godsdiensten die sinds het begin zijn gezonden, zijn alle ware godsdiensten die naar Profeet Mozes, Profeet Jezus en andere profeten zijn gezonden, Islam.[1] Het woord “godsdienst” in de hadiths wordt ook gebruikt in de betekenis van “Islam”. De hadiths zoals “De oorspronkelijke godsdienst in de ogen van Allah is Hanîfa en Islam.”[2] “Godsdienst is advies.”[3] “Lof zij Allah die de godsdienst breed heeft gemaakt.”[4] enz. kunnen als voorbeelden worden gegeven. Sommige mensen hebben echter op eigen houtje hun godsdienst gecorrumpeerd en de naam ervan veranderd (zoals het jodendom, de islam, enz.).
Wat is Totemisme en Animisme?
Sommige westerse wetenschappers hebben gespeculeerd over wat de eerste godsdienst van de mens zou kunnen zijn geweest, en sommigen hebben gesuggereerd dat het “animisme” (verering van geesten) zou kunnen zijn geweest. Volgens degenen die deze visie aanhangen, dachten de mensen dat er een geest in henzelf en in alle dingen kon zijn, dat de gebeurtenissen in dit universum door deze geesten tot stand werden gebracht, en begonnen zij deze te aanbidden. Daarom aanbaden sommige mensen de geesten van hun voorouders. Vermoedelijk omdat sommige mensen profiteerden van sommige wezens in de natuur, aanbaden zij sommige natuurkrachten en sommige levende wezens om zich te beschermen tegen het kwaad van sommige van hen. Dit wordt totemisme genoemd.[6] Naar onze mening zijn dergelijke beweringen ver van de waarheid en de werkelijkheid, ongegrond, zonder bewijs, en daarom ongeldig. De eerste religie en de laatste religie van de mensheid is de Islam.
Sinds de eerste mens leert de mens over Allah, de Profeet, de engelen en het Hiernamaals. Zij hebben hun plichten van dienstbaarheid aan Allah vervuld met hun verstand en kennis, die voor hen toereikend zijn. De mensen in de begintijd waren niet achterlijk qua intelligentie, zoals sommigen denken en beweren. Mensen van alle tijden verschillen niet qua intelligentieniveau, denken, perceptie, begrip, moraal, fatsoen, enz. Ze verschillen echter wat betreft wetenschappelijke vooruitgang, uitvindingen en ontdekkingen.
[1] Al-Imran, 3/85; Nisâ, 4/125; Mâida, 5/3; Shûrâ, 42/13.
[2] Tirmidhi, Menâkıb,
[3] Bukhârî, Îmân, 42; Muslim, Îmân,
[4] Ahmad b. Hanbal, Musnad, VI,
[5] Günay Tümer, “Din”, DİA, IX, 313,
[6] Hamdi Akseki, Religie van de Islam, p. 14.