Zijn geboorte
Aminah beviel op maandag de twaalfde van Rabi’ al-awwal in Mekka van de laatste profeet, Profeet Mohammed (vrede en zegeningen zij met hem). Dit wordt ook wel het
jaar van de olifant genoemd. Dit, omdat de gebeurtenis van de olifant in datzelfde jaar heeft plaatsgevonden. Toen de Profeet Mohammed (vrede en zegeningen zij met hem)
geboren werd, kwam er een licht (noer) uit onze moeder Aminah, die de kastelen van de Levant bereikte. Het leven van profeet Muhammed (vzmh) – zijn jeugd
Profeet Mohammed (vrede en zegeningen zij met hem) is door verschillende vrouwen gezoogd. De eerste is natuurlijk zijn moeder Aminah. Voorheen was het een gewone
zaak dat moeders van de stad hun kinderen lieten zogen door vrouwen uit het dorp, omdat ze overtuigd waren dat dit gezonder is voor het kind. Op een dag kwamen de
zoogmoeders van het dorp ‘Beni Sa’d’ zoekend naar zuigelingen die een zoogmoeder nodig hadden. Niemand van de zoogmoeders accepteerde het om Mohammed (vrede
en zegeningen zij met hem) te zogen. Dit, omdat ze bang waren dat ze niet betaald zouden worden omdat Profeet Mohammed (vrede en zegeningen zij met hem) een
wees was. De vader was immers de onderhouder van het gezin en die van Profeet Mohammed (vrede en zegeningen zij met hem) was overleden. Toen Halima geen
zoogkind kon vinden die ze weer terug naar huis kon nemen, heeft ze Mohammed (vrede en zegeningen zij met hem) aangenomen, omdat ze het financieel moeilijk had.
Maar nadat Mohammed (vrede en zegeningen zij met hem) hun leven binnenkwam, begonnen de zegeningen zich op te stapelen. Hun vee had genoeg te eten, doordat hun
weiland volgroeid raakte met gras. Ook begonnen ze meer melk te produceren. Mohammed (vrede en zegeningen zij met hem) bleef vier jaar in Beni Sa’d.
De twee engelen & de profeet
Nadat Mohammed (vrede en zegeningen zij met hem) gespeend was en weer terug naar zijn moeder moest, vond Halimah dat zó jammer dat ze aan Aminah vroeg of hij
nog langer bij hen kon blijven. Aminah stemde in en Mohammed (vrede en zegeningen zij met hem) bleef in Beni Sa’d. Op een dag was Mohammed (vrede en zegeningen zij
met hem) buiten aan het spelen met zijn zoogbroers en andere kinderen. Toen kwam de engel Gabriël met een andere engel naar Mohammed (vrede en zegeningen zij met
hem) en legde hem op de grond. Vervolgens opende hij zijn borst en pakte zijn hart.
Hij haalde er een bloedprop uit en zei: ‘’Dit was het aandeel van de duivel in je.’’ Gabriël waste zijn hart met Zam Zam water in een gouden kom en zette het weer terug
op zijn plek. De kinderen die dit zagen gebeuren, renden naar Halima en zeiden dat Mohammed (vrede en zegeningen zij met hem) vermoord was. Vervolgens kwam
Mohammed (vrede en zegeningen zij met hem) met een bleek gezicht aanlopen. Deze gebeurtenis heeft veel angst bij Halima bezorgd. Ze twijfelde geen moment en bracht
hem terug naar zijn moeder.
Zijn jeugd
Na de gebeurtenis met de engelen ging Mohammed (vrede en zegeningen zij met hem) weer bij zijn moeder wonen. Toen Mohammed (vrede en zegeningen zij met hem) zes
jaar oud was, ging hij samen met zijn moeder, opa Abdul Muttalib en Oum Ayman naar Medina om de familie van zijn moeder te bezoeken. Zij verbleven daar voor een
maand. Op de terugweg, bij een plaats tussen Mekka en Medina, werd Aminah erg ziek en overleed daar. Daar ligt ze ook begraven.
Na het overlijden van zijn moeder werd Mohammed (vrede en zegeningen zij met hem) door Oem Ayman verzorgd. Zij heeft de Profeet (vrede en zegeningen zij met
hem) in al zijn stadia meegemaakt. Mohammed (vrede en zegeningen zij met hem) hield heel veel van haar en noemde haar ‘moeder’. Tot zijn tiende levensjaar verbleef
de Profeet Mohammed (vrede en zegeningen zij met hem) bij zijn opa. Zijn opa hield heel veel van hem, meer dan van elke andere kind of kleinkind. Abdul Muttalib beval
Oem Ayman altijd om goed voor Mohammed (vrede en zegeningen zij met hem) te zorgen en goed op hem te passen. Hij zei een keer tegen haar: ‘’Oh Oem Ayman pas
goed op mijn zoon, want ik hoorde een aantal mensen van het boek7 beweren dat deze zoon van mij de Profeet van deze tijd zal zijn.’’
Zijn nieuwe voogd: Aboe Taalib
Toen Mohammed (vrede en zegeningen zij met hem) tien jaar was, overleed zijn opa. Hierna werd de zorg overgedragen naar zijn oom Aboe Taalib. Ook hij was heel
barmhartig met hem en zorgde goed voor hem. Op een dag besloot zijn oom Aboe Taalib om op handelsreis naar de Levant te gaan, samen met de anderen mannen van
de stam Quraish. In eerste instantie zou de Profeet Mohammed (vrede en zegeningen zij met hem) achterblijven, maar Mohammed (vrede en zegeningen zij met hem) vond
het moeilijk om afscheid te nemen van zijn oom.
Hierop besloot zijn oom om hem mee te nemen op handelsreis. Onderweg stopten zij bij de stad Busra om uit te rusten. Daar kwam een monnik, genaamd Bahira, naar hen
toe en zocht iedereen af tot hij bij Mohammed (vrede en zegeningen zij met hem) stopte. Hij pakte hem bij zijn arm en zei: ‘’Dit is de heer van de wereldbewoners, Allah,
de Verhevene, zal hem zenden als barmhartigheid voor de wereldbewoners.’’ De mensen zeiden: ‘Hoe weet jij dat?’’ Hij zei: ‘’Bij jullie komst knielde elke steen en boom
neer en dat doen ze alleen voor een Profeet. Ik herken hem door het teken onderaan zijn schouder en er is ook over hem verteld in de Bijbel.’’ De monnik Bahira zei tegen
Aboe Taalib dat hij Mohammed (vrede en zegeningen zij met hem) niet naar de Levant moest nemen en onmiddellijk terug moest brengen naar Mekka. Dit, uit angst voor de
joden en Romeinen die hem zouden kunnen herkennen en hem kwaad zouden kunnen aandoen.
[…] Jeugd […]