Een echtgenote is soms hechter dan vader en moeder. Is dat niet zo? Een persoon is misschien niet in staat om sommige geheimen die hij tegen zijn echtgenoot fluistert met zijn vader en moeder te delen.
De Qur’an voegt dit feit aan ons leven toe met een zeer betekenisvolle definitie. Het vers zegt: “Man en vrouw zijn een bedekking voor elkaar”. Het vers luidt: “Zij (vrouwen) zijn een bedekking voor jou en jij bent een bedekking voor hen” (Al-Baqarah 187).
Op een zeer elegante manier onthult het vers het karakter van de relatie tussen man en vrouw. Net zoals kleren en bedekkingen beschermen tegen kou en hitte, geheimen en gebreken bedekken, zo zouden echtgenoten moeten zijn. De sluier symboliseert de nacht. We kunnen hieruit ook de betekenis afleiden dat je elkaars geheimen, schaamte en gebreken niet moet onthullen, maar dat je elkaar juist moet bedekken als de duisternis van de nacht.
Belangrijke les
Dit is wat onze religie van ons eist. Maar we blijven niet weg van het in de publiciteit brengen van deze zaken, we bespreken onze familiegeheimen en relaties in het openbaar. We beginnen te praten over de meest intieme informatie, gebeurtenissen, geheimen, op de schermen, op straat, in allerlei chatomgevingen. Sommige mensen aarzelen zelfs niet om intieme foto’s van hun gescheiden echtgenoten op het internet te publiceren. Is het geen vreselijke ontevredenheid, indigestie en desintegratie?
Sociologen en psychologen zouden zich op dit aspect van de zaak moeten richten en volwassen analyses moeten maken. Natuurlijk, is het mogelijk om dit te verklaren met een gezonde persoonlijkheid? Zijn deze ervaringen geen gewetensvolle trauma’s? Zijn we op een punt om deze ervaringen te behandelen of zijn we op een punt om bij te dragen aan het ontcijferen van nieuwe gebeurtenissen en ervaringen?
Onze Profeet (VZMH) beschrijft de man die het verst verwijderd is van deugdzaamheid als degene die wat ’s nachts tussen hem en zijn vrouw gebeurt – geheimen – ’s ochtends met zijn vrienden deelt.
Echtgenoten moeten elkaar liefhebben, beschermen en omhelzen. Geen huwelijk wordt gebouwd op achterdocht en angst. Vooral niet op wiskundige berekeningen. Een huwelijk dat begint met de vraag wat er morgen zal gebeuren, of mijn echtgenoot morgen deze of gene tekortkoming van mij tegen mij zal gebruiken, wordt beschouwd als nooit begonnen. Integendeel, de man mag niet de minste twijfel hebben over de waardigheid, de eer, de persoonlijkheid, het karakter, de genegenheid, de loyaliteit, het respect, de liefde, de waarachtigheid, de transparantie en het medeleven van de vrouw en de vrouw van de man. Als er zo’n twijfel is, zou dat huwelijk misschien niet moeten bestaan. Zelfs als het er wel is, is het niet mogelijk om door te gaan.
Zorg voor je echtgenoot. Houd van hem/haar. Vertrouw hem/haar. Deel je geheimen met haar. Is de glimlach op het gezicht van je echtgenoot door een roos, een goedkope maar betekenisvolle kleine ring die je geeft minder belangrijk? Is het slecht om soms de tafel te dekken met onze echtgenoot of een kleine dienst met hem/haar te delen en zijn/haar last te verlichten?
Vraag
Onze Profeet (VZMH) had de gewoonte om zijn kleren op te lappen, zelf water te pakken om te drinken en zijn vrouw te helpen. Hij luisterde naar hen en raadpleegde hen soms bij de moeilijkste beslissingen. Als hij wakker werd voor het nachtgebed, maakte hij zijn vrouw wakker en zei: “Laten we ons wenden tot Allah Almachtig!” Hij negeerde sommige van hun fouten en verdroeg hun boze gedrag. Hij spaarde zijn glimlach niet. Hij placht te zeggen: “De beste van jullie is degene die het meest barmhartig is voor zijn vrouw en een goede moraal heeft.”
Wat denk jij? Kunnen we dit zeggen? Stellen die elkaar dwingen, die excuses zoeken om te scheiden, die elkaar niet vertrouwen, kunnen alleen een oplossing voor hun wonden vinden met een gedegen opvoeding, geloof, tolerantie en vertrouwen.
Conclusie
De Profeet Mohammed (vzmh) uitdrukkelijk verklaard dat het huwelijk de helft is van de godsdienst (van de Islam). Met andere woorden, misschien wel de helft van alle Islamitische deugden, zoals trouw zijn, kuisheid, liefdadigheid, vrijgevigheid, verdraagzaamheid, zachtmoedigheid, streven, geduld, liefde, empathie, medeleven, zorgzaamheid, leren, onderwijzen, betrouwbaarheid, moed, barmhartigheid, verdraagzaamheid, vergevingsgezindheid, enz. vinden hun natuurlijke uitdrukking in het gehuwde leven. In de Islam worden godsbewustzijn (taqwa) en een goed karakter dan ook verondersteld de voornaamste criteria te zijn waarnaar een echtgenoot in zijn of haar toekomstige huwelijkspartner zoekt.
Lees ook: Richtlijnen bij een huwelijk: partnerkeuze
Vond je dit artikel interessant?
