Jaarlijks wordt er met de ‘Ied-viering een discussie gevoerd over de gezamenlijke Takbier; is dit een innovatie? Wat hierbij opvalt is dat een groep overdrijft in het afkeuren van deze gezamenlijke Takbier en het zelfs als verwerpelijke innovatie bestempeld “waarvoor geen bewijs bestaat en wat niet gedaan is door de vrome voorgangers.”
Echter, wanneer wij terugkeren naar de uitspraken van de vrome voorgangers en de vroegere geleerden, dan treffen wij nergens aan dat zij deze handeling als innovatie bestempelden. Sterker nog, wij komen zelfs het tegenovergestelde tegen! Zij namelijk gewoon om de gezamenlijke Takbier te doen. Zo heeft imaam ash-Shaafi’ie (moge Allah hem genadig zijn) gezegd: “Als zij (de mensen) de (nieuwe) maan van Shawwaal zien, dan geef ik er de voorkeur aan dat zij gemeenschappelijk of afzonderlijk de Takbier verrichten in de moskee, op de markten, op straat en in hun huizen, wanneer zij reiziger of vaste inwoner zijn; in welke toestand dan ook en waar zij zich ook bevinden (zouden zij de Takbier moeten verrichten).
Tevens geef ik de voorkeur eraan dat zij de Takbier laten zien/horen. De Takbier dient door te gaan totdat zij naar de gebedsplaats gaan en nadat zij daar zijn aangekomen, totdat de imaam naar buiten komt om het gebed te verrichten; op dat moment dienen zij op te houden met het doen van de Takbier. Ik hou er tevens van dat zij dit de avond (voorafgaand) het offerfeest doen voor degenen die niet op bedevaart gaan. Wat de bedevaartgangers betreft: hun dhikr (gedenken van Allah) is de Talbiyyah.” [Al-Oemm, deel 1, pagina 231].
Het meest duidelijke bewijs voor de permissie van de gemeenschappelijke Takbier is de uitspraak van imaam al-Bayhaqie in “Al-Koebraa”: “Het is overgeleverd van ‘Omar (moge Allah tevreden met hem zijn) dat hij gewoon was om de Takbier te verrichten in zijn tent in Minaa, waarna de mensen in de moskee zijn Takbier hoorden waarop zij ook de Takbier verrichtten; dit werd gehoord door de mensen op de markt waarop zij ook de Takbier gingen verrichten, totdat Minaa trilde van dezelfde Takbier. Het wordt tevens verhaald over ‘Omar dat hij alle dagen die hij in Minaa doorbracht de Takbier deed; na de gebeden, op zijn beddengoed, in zijn tent; als hij zat of als hij liep.” [Al-Koebraa, deel 3, pagina 312].
De bekende selefiegeleerde Mohammad ‘Atiyyah Saalim zegt in zijn uitleg van Boeloegh al-Maraam: “De Takbier wordt individueel en gemeenschappelijk verricht. De betekenis van “gemeenschappelijk” is dat zij in koor “Allaahoe Akbar” zeggen en dat zij dit om en om doen; eerst doet de ene groep de Takbier, waarna de andere groep de Takbier herhaalt. Het kan zo zijn dat de verwerping of afwijzing van enkelen ons bereikt heeft, doordat wij dit gelezen hebben in een tijdschrift of (via andere kanalen) gehoord hebben.
Sterker nog: er zijn zelfs mensen die naar de nis (mih’raab) zijn gelopen en de microfoon uit de hand hebben gegrepen van degene die de Takbier aan het doen was en zeiden: “Dit is een innovatie.” Ik zweer bij Allah, dit behoort tot de overhaaste handelingen en dit mag echt niet plaatsvinden! Het om en om Takbier verrichten bestaat sinds vroeger en de geleerden hebben verhaald dat ‘Abdoellaah ibn ‘Omar gewoon was om de Takbier te verrichten vanaf het moment dat hij van huis naar de gebedsplaats ging en dat de mensen de Takbier verrichten naar aanleiding van zijn Takbier. Tevens is het verhaald dat Omar de Takbier verrichtte in Minaa, terwijl hij zich in zijn tent bevond, waarop de mensen zijn Takbier hoorden en daarop de Takbier gingen verrichten waardoor Minaa trilde van de Takbier. Er is dus niets mis met het om en om verrichten van de Takbier. De Takbier wordt verricht met de bewoordingen die bekend zijn bij de mensen en die overgeleverd zijn in de teksten; er is niets mis met het herhalen van deze Takbier in hunzelf of met geluid waarna anderen dit horen.”
Wat betreft uitspraken van sheikh al-islaam ibn Taymiyyah en imaam ash-Shaatibie: zij hebben aangegeven dat de gemeenschappelijke Takbier een innovatie is. Echter, zij spraken hierbij over de gemeenschappelijke Takbier in het algemeen en niet over de gezamenlijke Takbier tijdens de dagen van ‘Ied in het specifiek. Het eerstgenoemde is inderdaad een innovatie terwijl het laatstgenoemde overgeleverd is van onze vrome voorgangers en de klassieke geleerden, zoals reeds is aangetoond.
Monsif Abu Hafsa
Ismail Aboe Soemayyah
Vond je dit artikel interessant?
