We gaan een denkbeeldige tekening maken van een dier waar je waarschijnlijk nog nooit van gehoord hebt. De naam van het dier dat we gaan tekenen is gordeldier. Door te proberen een onbekend dier te tekenen, zullen we het bewijs van mogelijkheid beter begrijpen.
Nu gaan we een lichaam tekenen voor een gordeldier. Onze vraag is: Hoeveel verschillende lichamen kunnen we tekenen voor een gordeldier? Of om het zo te zeggen: Als we de zeven miljard mensen die nu op aarde leven een potlood in handen geven en hen vragen een lichaam te tekenen voor een gordeldier. Zou elk van deze mensen, die nog nooit een gordeldier hebben gezien, niet een ander lichaam tekenen? Natuurlijk wel, en geen enkele tekening zou op de andere lijken. Bijvoorbeeld, de een tekent hem als 5 meter lang, terwijl de ander hem tekent als 5 centimeter lang. Terwijl de een de breedte tekent als 1 meter, tekent de ander de breedte als 5 centimeter. Volgens de een heeft dit dier vier poten, terwijl het volgens de ander twee poten heeft. Volgens de een is het rood, volgens de ander groen… Aangezien er te veel eisen aan het lichaam worden gesteld om te tellen, zouden zeven miljard mensen zeven miljard verschillende lichamen voor het gordeldier kunnen tekenen. Als we elk van hen zouden vragen om twee verschillende lichamen te tekenen, zouden er veertien miljard verschillende lichaamsmogelijkheden zijn voor het gordeldier.
Nu gaan we een gezicht tekenen voor het gordeldier. Onze vraag is weer dezelfde: Hoeveel verschillende gezichten kun je tekenen voor een gordeldier? Ons antwoord is hetzelfde: Er kan een onbeperkt aantal gezichten getekend worden. Want als we zeven miljard mensen vragen om een gezicht te tekenen voor een gordeldier. Elk van hen zal een ander gezicht tekenen. De ene zou de neus lang maken, de andere kort. De ene zou de oren aan de zijkant maken, de andere erboven. De een tekent vijf tanden in de mond, de ander tien… Er zijn oneindig veel gezichten te tekenen voor een dier dat ze nog nooit gezien hebben, en er zijn te veel mogelijkheden om te tellen.
Nu gaan we enkele figuren en apparaten tekenen voor het gordeldier. Met andere woorden, hoe moet zijn hand eruit zien, hoe moet zijn voet eruit zien, hoe moeten zijn vingers eruit zien en andere van dit soort apparaten? Opnieuw stellen we dezelfde vraag: Hoeveel verschillende apparaten en onderdelen kunnen worden getekend voor het gordeldier? Het antwoord is hier hetzelfde: Oneindig veel ledematen. Want de een tekent vleugels, de ander niet. De een tekent een voet van 1 meter lang, de ander tekent geen voet; dit is een reptiel. De een tekent met zijn vingers.
de ene maakt er drie, de andere vijf… Binnen de onbegrensde mogelijkheden zoals deze, kan iedereen verschillende onderdelen en apparaten op het gordeldier tekenen. Aangenomen dat elk van de zeven miljard mensen een pen heeft, ontstaan er zeven miljard verschillende ontwerpen.
Laten we nu de bijvoeglijke naamwoorden van het gordeldier bepalen. Zal hij dapper of laf zijn? Indien dapper, wat zal zijn niveau van moed zijn? Zal hij langzaam of snel bewegen? Als hij snel beweegt, wat is dan de limiet van zijn snelheid? Nogmaals, zal hij lui of hardwerkend zijn? Als hij lui is, wat is dan de mate van luiheid? We maken één voor één een keuze uit al deze bijvoeglijke naamwoorden en bepalen de graad van elk bijvoeglijk naamwoord dat we kiezen. Met andere woorden, er zijn honderden bijvoeglijke naamwoorden te kiezen voor gordeldier en een graad te kiezen uit honderden graden van elk bijvoeglijk naamwoord. Onze vraag is nu: Als wij zeven miljard mensen in de wereld honderden bijvoeglijke naamwoorden voor gordeldier voorleggen en hen vragen de bijvoeglijke naamwoorden van dit dier en de graden van deze bijvoeglijke naamwoorden te identificeren. Zouden er dan geen zeven miljard verschillende resultaten zijn? Natuurlijk wel. Er zijn dus oneindig veel mogelijkheden voor de te kiezen bijvoeglijke naamwoorden.
Toen we probeerden het gordeldier te tekenen, kwamen er miljarden verschillende lichamen, miljarden verschillende gezichten en miljarden verschillende apparaten tevoorschijn. Er zijn ook eindeloos veel bijvoeglijke naamwoorden die voor hem gekozen kunnen worden.
Binnen deze onbegrensde mogelijkheden, zijn we nu een gordeldier tegengekomen. En geen plaatje, maar zichzelf. Het meest perfecte lichaam is voor hem gekozen, het mooiste gezicht is hem gegeven, de meest wijze en nuttige apparaten zijn hem aangemeten, en hij is begiftigd met de attributen die nodig zijn voor de instandhouding van zijn leven.
Is het in dit geval mogelijk dat de keuze van de mooiste en verstandigste mogelijkheid binnen deze onbegrensde mogelijkheden niet de daad is van een kiezer, een determinator en een toewijzer, en dat dit het werk is van het toeval? Is dit mogelijk?
Dit is het bewijs van de mogelijkheid. De voorkeur voor de meest perfecte mogelijkheid onder de oneindige mogelijkheden.
Nu kijken we naar deze wereld en zien dat elk wezen naar deze wereld wordt gestuurd met een uniek lichaam, een mooie vorm, wijze en nuttige apparaten en de attributen die nodig zijn voor de voortzetting van zijn leven. Maar om dat wezen dat lichaam te geven, om het te bekleden met die geborduurde en passende vorm, om het te voorzien van die wijze en nuttige hulpmiddelen, en om de passende attributen in zijn lichaam te plaatsen, binnen de onbegrensde mogelijkheden, kan alleen het werk zijn van een kiezer, een voorspeller en een bepaler, dat is Allah. Het kan nooit het werk van toeval zijn.
Lees ook: Balans tussen de wereld en het hiernamaals