De mens is een sociaal wezen
De mens is van nature een sociaal wezen. Bijna ieder mens heeft een zeer overvolle lijst van behoeften. Aangezien hij/zij niet in zijn/haar eentje deze behoeften kan voorzien, vindt er een taakverdeling plaats via een sociaal contract. Zo vindt hij de mogelijkheid om zijn behoeften in de maatschappij te vervullen.
Maar omdat er in de menselijke natuur veel gevoelens zijn, zoals egoïsme en woede, die misbruikt kunnen worden, ontstaan er veel problemen in het functioneren van het sociale leven. De staat is een systeem dat is ingesteld voor de goede werking van het maatschappelijk leven. Binnen de structuur zijn er structuren als de wetgevende, de uitvoerende en de rechterlijke macht, zodat de samenleving een beter punt kan bereiken en zich kan ontwikkelen.
De Islam, als een geheel van regels en beginselen die Allah aan de mensen heeft geopenbaard, bevat bepalingen die betrekking hebben op bijna elk aspect van het leven. Deze bepalingen hebben in de eerste plaats betrekking op individuen, maar ook direct of indirect op het gezin, de samenleving en de staat.
Familie Staat
Man en vrouw zijn geschapen om elkaar aan te vullen. Volgens de Koran was de eerste mens Adam (as). Zoals Adam van zijn eenzaamheid werd gered door de schepping van Eva, zo is er een soortgelijke eenheid tussen alle mannen en vrouwen. Allah Almachtig verklaart dit als volgt:
“Een van Zijn tekenen is dat Hij uit uw eigen geslachten echtgenoten heeft geschapen, opdat gij er rust in zult vinden, en Hij heeft tussen u liefde en barmhartigheid geschapen…” (Rum, 30/21)
Het gezin is het fundament en de kern van de samenleving. Net zoals het lichaam uit cellen bestaat, bestaat de maatschappij uit families. Het gezin is een centrum en een ring voor de mensheid in dit leven. Zoals de beweging van de ring wordt weerspiegeld op de raderen van de klok, zo worden goede of slechte situaties in het gezin weerspiegeld op de samenleving.
Het gezin is de kleinste sociale organisatie van de samenleving en is tevens een opvoedkundige instelling. Het gezinsleven is een omgeving om zich te ontdoen van de spanningen van het dagelijkse leven. De voortzetting van de generatie wordt ook verzekerd door de familie.
Modelwoning (Hane-i Saadet)
Het individuele leven en het gezinsleven van de Profeet ( vzmh) is een model voor andere moslims. In de boeken van Siyar wordt het huis van de Profeet (vzmh) aangeduid als “hane-i saadet” en de eeuw waarin hij (vzmh) leefde als “asr-ı saadet”. Met andere woorden, zijn ( vrede zij met hem ) huis was een huis van geluk en de eeuw waarin hij leefde was een eeuw van geluk. Met andere woorden, huizen moeten lijken op zijn huis, en eeuwen moeten de eeuw waarin hij leefde als model nemen.
Laten wij de volgende Goddelijke toespraak tot het huisgezin van de Profeet ( vrede zij met hem) in de verzen van de Koran eens bekijken:
“O vrouwen van de Profeet! Je bent niet zoals andere vrouwen. Indien gij de bezitters der vroomheid wilt zijn, gebruikt dan geen zachte woorden en bemoedigt hen, die een wanhoop in hun hart hebben. Spreek vriendelijke woorden. Blijf thuis en ga niet naar buiten zoals de eerste onwetendheid. Verricht het gebed en betaal de zakaat. Gehoorzaam Allah en Zijn boodschapper. O familie van de Profeet (Ahl al-Bayt)! Allah wil slechts de zonde van u verwijderen en u rein maken. Gedenkt de verzen van Allah en de wijsheid die in uw huizen wordt voorgedragen. Voorwaar, Allah is Latif, Habir.” (Ahzab, 32-34)
In deze toespraak worden andere huishoudens impliciet aangemoedigd dit voorbeeld te volgen. Als we op deze verzen letten, zien we dat het huis van gelukzaligheid ook een madrasah is, een school. In het huis van de profeet ( vzmh) wordt het Boek van Allah gelezen en worden wijze dingen besproken. Het feit dat Hazrat ‘A’isha, een van de vrouwen van de Profeet (VZMH), een van de “muksirun” was die de meeste hadiths heeft verhaald, opent voor ons een wonderbaarlijke horizon over het huis van gelukzaligheid.
Vanuit dit gezichtspunt zou het een verheven ideaal voor Moslims moeten zijn dat ieder huishouden een huis van gelukzaligheid is. Wanneer men zich voor dit ideaal inspant, zal het hele vaderland een school worden.
Kan het vers dat tot de vrouwen van de profeet is gericht, “Zit in uw huizen”, worden aanvaard als een algemene uitspraak over vrouwen?
Natuurlijk kan een vrouw boodschappen doen in de bazaar en zelfs werken onder gunstige omstandigheden. Wanneer we echter kijken naar de plichten van mannen en vrouwen, kunnen we het volgende zeggen: Het belangrijkste voor de man is het uiterlijke werk van het huis. Het belangrijkste voor de vrouw zijn de interne zaken van het huis.
Man
De man is het hoofd van het huis. Deze betekenis wordt benadrukt in het vers “…Mannen zijn de bewakers (beschermers) van de vrouwen…” (zie Nisa, 4/34). Net zoals de bestuurders de zaken van het volk behartigen, hebben mannen in vergelijking met vrouwen een ruimer gezag en grotere verantwoordelijkheden in het gezinsleven.
Hoe dan ook, mannen en vrouwen zijn partners in het gezinsleven. Het huwelijk is een coalitiesysteem, niet één enkele macht. In deze coalitie heeft ieder van hen plichten die in overeenstemming zijn met zijn eigen schepping. De man moet de vrouw een som geld geven, “mehir” genaamd, waarvan het bedrag naar gewoonte kan variëren. Hij is ook verplicht te voorzien in het levensonderhoud en de uitgaven van het huis.
Daarom is in bijna alle delen van de wereld de man meer verantwoordelijk voor de uiterlijke zaken en de economie van het huis, terwijl de vrouw meer verantwoordelijk is voor de innerlijke zaken en de opvoeding van de volgende generatie.
Vrouw
De vrouw is van nature anders dan de man. Zo is voorzichtigheid dominanter bij mannen, terwijl emotie dominanter is bij vrouwen. Terwijl de man naar buiten gericht is, is de vrouw naar binnen gericht. Als gevolg daarvan is de man de directeur buitenlandse zaken en de vrouw de directeur binnenlandse zaken.
Ongetwijfeld is zo’n verschil in aard en plichten een zegen voor het gezin. Want als ze beiden dezelfde aard hadden, zouden ze elkaars tekortkomingen niet kunnen aanvullen. Als we de kwestie vanuit dit gezichtspunt bekijken, hoeven we niet te discussiëren over “Is de vrouw superieur of de man?”. Omdat de gebieden van superioriteit van beide verschillend zijn. Zo zijn vrouwen, “helden van mededogen”
Het is heel moeilijk voor een man om een vrouw op dit punt in te halen (genegenheid). Evenzo zijn vrouwen geduldiger en succesvoller in het verzorgen van kinderen.
Als moeder is een vrouw de eerste en meest doeltreffende lerares van haar kinderen. De volgende generatie wordt over het algemeen gevormd door de opvoeding van moeders. Omdat vrouwen meestal thuis zijn met hun kinderen. De man is bezig met zijn werk buiten. Wanneer veel mannen uitgeput naar huis terugkeren, kunnen zij niet veel tijd vrijmaken voor de opvoeding van hun kinderen.
Lees ook: Islam en het gezin – Bewonderingen