Waarom is er een Schepper?
Als we zorgvuldig naar dit universum kijken, zien we een zeer delicaat evenwicht. Miljoenen jaren draait de aarde om de zon zoals ze om zichzelf heen draait. Als we wat zorgvuldiger kijken, zien we dat alle planeten soepel bewegen. Als we er meer op letten en erover nadenken, zien we dat alles volgens een bepaalde regel en wetenschap handelt, dus ze moeten allemaal een enkele heerser hebben. Als je het op deze manier bekijkt, kunnen we de schepper zien die je niet met het blote oog kunt waarnemen door naar de werken te kijken die hij doet.
Vooral als we goed kijken naar de geboorte en de dood van de organismen in deze wereld, zijn alle details van een gigantische appelboom bijvoorbeeld in een boomstam[1] verwerkt. Als we beter nadenken begrijpen we het bestaan van een kernwetenschap dat de boom en de dood van de boom binnen een programma vallen (jaarringen), dat ons laat zien dat alles een maker en een kunstenaar heeft. Aangezien degene die de kern van een boom schept, de omgeving moet creëren waarin die boom zal leven, moet dezelfde schepper o.a. ook de zon creëren.
Dus als we het hele universum onderzoeken met de ‘99 Schone Namen’ (Asma’ al-Ḥusnā) van Allah komen we een prachtige schepper tegen. Hij is de Meest Genadige en de Genadevolle, de Kunstenaar en de Krachtige, de Eigenaar van Gerechtigheid en Kennis. Als je naar het hele universum als EEN geheel kijkt, bereik je de creatieve God, die EEN is.
Als er de mogelijkheid was van het bestaan van een tweede schepper, zouden er problemen zijn met alle bovenstaande kenmerken en zouden er conflicten ontstaan in het hele universum. Net zoals er maar 1 koning kan zijn in een land, 1 burgemeester kan zijn in een stad, is het ook zo dat er 1 schepper in het hele universum kan zijn.
Waarom heeft de schepper het universum geschapen?
Laten we dit onderwerp uitleggen met een representatief verhaal:
Een grote koning begon een groot land op te bouwen met veel macht, kennis, kunst en gerechtigheid. Om zijn magnifieke kracht en schoonheid te tonen, ontwierp de koning dit grote en magnifieke land en bouwde het als een tentoonstelling.
Hij ontwierp dit terrein op zo’n prachtige manier en versierde het met prachtige kunst en verspreidde zijn kunst over dit prachtige land. Hij nodigde mensen uit in dit gebied, die deze kunstwerken zullen zien en hun waarde zullen begrijpen. De koning koos een dienaar uit en beviel hem om de bezoekers te vertellen over de kunstenaar en eigenaar van dit prachtige tentoonstelling. Hij liet deze dienaar deze schoonheden aan de mensheid tentoonstellen en vertellen waarom dit hele land werd gebouwd;
De dienaar zei tegen de bezoekers: ‘uw schepper die het prachtige land en de tentoonstelling heeft gemaakt, wil zich aan u voorstellen. Probeer hem te leren kennen. Bovendien wil hij zichzelf geliefd maken met de goede dingen die hij jullie geeft. Dus waardeer zijn kunst en zorg dat je van hem houdt. Doe wat hij wil en hou van hem. Met deze mooie dingen die hij je heeft gegeven, toont hij je zijn medeleven en mededogen, en respecteert en bedankt hem. Het laat je zijn schoonheid zien met dit prachtige land, dus probeer het te zien. Hij wil ook laten zien dat alles van hem is en dat het zijn eigen werk is. Ook dat er geen andere macht is dan hijzelf, en op deze manier accepteer je hem als een unieke schepper met de enige macht.’
Maar als ze naar dit land/tentoonstelling komen, worden de mensen in tweeën verdeeld. Toen de eerste groep het land en het terrein binnengingen met de geest (ziel) en het hart, zeiden ze dat dit een prachtige plek was. Ook gaven ze aan dat alleen een geweldige kunstenaar en bekwaam persoon dit werk kon doen. Ze begonnen zich meer af te vragen en stelden de dienaar van die koning een vraag:
‘O dienaar! Vertel ons wat je hebt geleerd van de eigenaar van dit prachtige land. We willen deze schepper leren kennen. Die boodschapper vertelde hun alles zoals hierboven beschreven en die mensen luisterden aandachtig naar alles wat hij hen vertelde. God, onze Schepper, accepteerde die mensen en bood hun grote zegeningen aan en schonk hen eindeloos geluk…
Toen de tweede groep het land binnenkwam, volgden ze hun eigen begeertes en aten ze dat heerlijke voedsel. Ook vroegen ze niet wie dit allemaal had gemaakt, omdat hun geest gebroken was en ze niet geïnteresseerd waren. Ze volgden de waarschuwingen van anderen niet, ze aten en sliepen alleen maar. Ze deden en aten de verboden dingen, waardoor de andere gasten daar erg ongemakkelijk van werden. Ze kwamen in opstand tegen de regels van de koning en de soldaten van dat land hielden hen vast en plaatsten hen in de gevangenis, waardig voor degenen die de grens overschreden deden.
In dit verhaal is Allah de koning, de schepper van het hele universum, de kunstenaar die alles heeft ontworpen en er een tentoonstelling van heeft gemaakt. De dienaren die hij de opdracht heeft gegeven om de bezoekers te begeleiden zijn de profeten, zoals Adam, Noach, Abraham, Mozes, Jezus en Mohammed (vzmh). Naast dat een deel van de mensen erg geïnteresseerd is in deze tentoonstelling en zich willen verdiepen hierin om de schepper te leren kennen, zijn er ook mensen die zich er niets van aantrekken en geen interesse hebben om de kunstenaar te leren kennen. Zij volgen in dit geval dan ook niet de richtlijnen die ze te horen krijgen van de profeten.
[1] Om de leeftijd van een boom te kennen tel je de lichte of de donkere ringen.
Paragrafen uit het boek: ‘Hedendaagse samenleving en religie’